ผมเข้าวัดครั้งแรกตั้งแต่เมื่อไหร่นั้น ผมจำไม่ได้หรอกครับ เท่าที่ผมจำความได้ผมก็ได้มาวัดพระธรรมกายตั้งแต่เด็กๆแล้ว พ่อผมเล่าให้ฟังว่าพ่อพาผมมาวัดตั้งแต่ตัวน้อยๆซึ่งตอนนั้นผมยังจำความไม่ได้เลยครับ ถือได้ว่าครอบครัวผมได้พามาเข้าวัดทำบุญตั้งแต่เด็กๆจนถึงปัจจุบันครับ ปัจจุบันผมอายุ25ปีแล้วครับ
ข้อดีของการที่ผมได้มาวัดตั้งแต่เด็กๆคือ ผมจะได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีแต่คนจิตใจดีที่มาสร้างบุญกุศลกัน ผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างในสิ่งที่ดีๆจากที่นี่มากมาย สอนเรื่องกฎแห่งกรรมว่าทุกการกระทำของเราล้วนมีผลกระทบทั้งสิ้น ถ้าเราทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว ทำให้ผมกลัวที่จะทำบาป เพราะผลของบาปนั้นจะทำให้เราได้เราผลของกรรมนั้นมากมายครับ ผมมาวัดแล้วได้รักษาศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิ และยังได้เพื่อนที่ดีๆจากที่วัดหลายคนเลยครับ เรียกได้ว่าวัดเหมือนเป็นบ้านหลังที่ 2 ของผมเลยครับ เพราะเมื่อไปวัดก็เจอครอบครัว เพื่อน พี่ น้อง อยู่ในวัดแล้วรู้สึกอบอุ่นมีความสุขครับ รู้สึกว่าที่นี่ปลอดภัยอยู่แล้วสบายใจดีครับ
ถ้าครอบครัวผมไม่ได้พามาวัดพระธรรมกายตั้งแต่เด็กๆ แล้วก็ดูข่าวจากทีวี หนังสือพิมพ์ ทุกวันนี้ผมอาจจะรู้สึกไม่ชอบวัดก็ได้ เพราะสื่อที่ได้รับมานั้นมีแต่ข่าวที่โจมตีวัดเป็นหลัก แต่ผมถือว่าผมโชคดีครับที่ได้มาวัดตั้งแต่เด็กๆ เข้ามาดูได้มาสัมผัสด้วยตัวเอง ทำให้ผมรู้ว่าที่วัดไม่ได้เป็นเหมือนที่ข่าวโจมตีเลยครับ วัดสอนแต่สิ่งที่ดีๆให้กับทุกๆคนที่มาวัดครับ หลวงพ่อท่านมีเมตตามากสอนให้เราสร้างบุญบารมีให้มากๆ ให้นั่งสมาธิมากๆครับ สุดท้ายนี้สิ่งที่อยากจะบอกคือผมรักวัดพระธรรมกาย รักหลวงพ่อธัมมชโยครับ
